در ابتدای کتاب آمده است که میتوان بهجای نوشتن از اساسنامه و شرح وظایف و رسالت برای خادمین یک هیئت، خادم واقعی خود امام حسین (ع) را معرفی کرد؛ خادمی که عمری پابهپای امام زیست؛ کسی که با امام به کربلا رفت؛ همان غلام سیاه ابا عبدالله الحسین (علیه السلام)، حضرت جَوْن.